Forsetinn Ponzi Íslendingur ársins

Eftir mikla djúpköfun með leitarvélinni WayBackMachine fann ég gamla útgáfu af vefnum forseti.is og frétt um að tímaritið Mannlíf hafi valið forsetann, Ólaf Ragnar Grímsson, Íslending ársins 2007. Ótrúlegt hvernig búið er að sópa undir dreglana útrásarupplýsingum á vef forsetans og efnið ekki aðgengilegt nema djúpköfurum veraldarvefsins.

Ólafur segir þarna hróðugur frá því er tímarit í eigu stuðningsmanna hans valdi hann Íslending ársins 2007. Í grein Mannlífs segir forsetinn að gagnrýni á störf sín byggða á misskilningi og það sé nákvæmlega ekkert athugavert við það að hann aðstoði banka og aðrar fjármálastofnanir í sókn þeirra á erlenda markaði og haft er eftir forsetanum orðrétt:

„Útrásarstarfsemin á okkar tímum er sjávarútvegur hinnar nýju aldar. Bankarnir eru farnir að skila meira tekjum í þjóðarbúið en sjávarútvegurinn. Þess vegna er þetta liðsinni til styrktar almennri velmegun í landinu. Ég hef verið þeirrar skoðunar að forsetinn eigi ekki að sitja aðgerðalaus á Bessastöðum, heldur eigi hann að taka þátt í því að skapa þjóðinni betri kjör og traustari efnahag.“

Þetta er nokkuð merkileg yfirlýsing í ljósi þess að bankarnir hér stunduðu keðjubréfaviðskipti með þekktri erlendri fjársvikatækni sem gengur undir nafninu "Ponzi scheme". Í öðrum löndum en á Íslandi eru slíkir útrásarvíkingar og þeirra stuðningsmenn yfirleitt sóttir af lögreglu og fá að gista fangageymslur, enda byggist slíkt fjármálasvindl á því að stela frá Pétri til að borga Páli. Láta svikamylluna ganga svo lengi sem hún heldur vegna tiltrúar auðtrúa almennings og mjólka allt sem hægt er úr keðjunni áður en hún springur, sem að sjálfsögðu gerist alltaf á endanum. 

Nánast er útilokað að hámenntaður háskólaprófessor eins og Ólafur Ragnar hafi ekki vitað um tilvist Ponzi fjársvika. Þetta sem hér gerðist undir Útrásarforsetanum er alls ekkert einsdæmi og á aðferðin sem notuð var rætur að rekja til fjársvikakeðju Charles Ponzi í byrjun síðustu aldar.

Annars kemur mér svosem ekkert á óvart að glaumgosinn á Bessastöðum hafi veitt stuðning sinn við ólögmæt keðjubréfaviðskipti bankanna, því umstangið í kringum forsetaframboð Ólafs Ragnars Grímssonar hafa verið með slíkum eindæmum, brotið á öllu velsæmi með misnotkun fjölmiðla og grundvallarreglur lýðræðis hafðar að engu. Enda lýsti heimsþekktur prófessor í friðarmálum, Dietrich Fischer Íslensku forsetakosningum árið 2004 við það sem gerðist undir undir enræðisherranum Slobodan Milosovic í Júgúslavíu, en Fischer fór héðan frá landinu stórhneykslaður á framgöngu fjölmiðla.

Við þurfum ekki að fara lengra aftur en til janúar 2008 til að sjá moldvörpuvinnubrögð forseta Íslands og hans stuðningsmanna þegar þeir hömpuðu Ólafi Ragnari í fjölmiðlum sínum sem Íslendingi ársins 2007:

Sorglegt var að horfa uppá í ásbyrjun 2008 hvernig 
forseti Íslands og stuðningsmenn hans misnotuðu 
fjölmiðlaveldi sitt til að tryggja forsetanum endurkjör 
í fjórða kjörtímabilið án kosninga. Hér er úrdráttur úr 
bréfi mínu 24 janúar 2008 til dómsmálaráðuneytisins þar 
sem atburðarrásinni var lýst: 

Heilbrigt lýðræði getur ekki þrifist nema með 
reglubundnum kosningum á jafnréttisgrundvelli. 
Aðdragandi kosninga er mikilvægur og dýrmætur tími fyrir 
þjóð og valdhafa að skiptast á skoðunum í opnum og 
frjálsum umræðum. Fjórða valdið fjölmiðlarnir gegna þar 
mikilvægu hlutverki. Þeir sem ráða fjölmiðlum 
þjóðarinnar þurfa að axla þá ábyrgð að misnota ekki 
valdið til að hygla einum fram yfir aðra eins og því 
miður gerðist með svo afgerandi hætti í Íslensku 
forsetakosningunum árið 2004 að Dr. Dietrich Fisher 
líkir þessu í fyrirlestrum sínum við það sem gerðist 
undir einræði Slobodan Milosevic í Júgóslavíu. 

Eins og gerðist árin 2000 og 2004, er í 3ja sinn árið 
2008 hafinn öfgafullur áróður gegn kosningum í 
fjölmiðlum stuðningsmanna sitjandi forseta Ólafs Ragnars 
Grímssonar: 

01.01.08 – Forsetinn Ó.R.G. tilkynnir að hann sækist 
eftir endurkjöri eða sjálfkjöri. 

02.01.08 – Tímaritinu Mannlíf með forsíðu tileinkaðri 
Ólafi Ragnari Grímssyni dreift og stillt upp við alla 
kassa í nær öllum verslunum landsins, matvöruverslunum, 
söluturnum og benzínstöðvum svo ásýnd forsetans blasi 
við þjóðinni í fleiri vikur. 

03.01.08 – Stöð2 “Ástþór aftur í framboð” og þar fullyrt 
að ég ætli í forsetaframboð án þess að ég hafi rætt 
slíkt framboð við nokkurn mann síðastliðin ár.    

04.01.08 – Stöð2 aðalfrétt kvöldins “Misnotar lýðræðið” 
og á skjánum oddviti yfirkjörstjórnar Reykjavíkur Norður 
með þær fullyrðingar að ég hafi beitt blekkingum við 
prentun meðmælendalista í forsetakosningum árið 2004. Á 
visir.is bætt enn um betur og sagt “nauðgun á 
lýðræðinu”. Fréttin er í raun áfellisdómur yfir 
kjörstjórnum og dómsmálaráðuneytinu sem hafa þá 
vísvitandi samþykkt ógilda meðmælendalista. 

05.01.08 – Stöð2 fyrsta frétt “Mótframboð myndi kosta 
170 milljónir” með myndum af mér á kjörstað um leið og 
hamrað er á stórýktum kostnaði við forsetakosningar. 
Ítrekaðar fullyrðingar oddvita yfirkjörstjórnar að 
mótframboð sé misnotkun á lýðræðinu, lög séu úrelt og 
við núverandi aðstæður eigi í raun enginn erindi í 
framboð gegn forsetanum í okkar litla lýðræði með þá 
1500-3000 meðmælendur sem núverandi lög kveða á um. 

Áhugavert að Stöð2 sá ekki ástæðu að upplýsa skýra frá 
kæru gegn ummælum oddvitans eftir hafa misnotað 
fréttatíma sína gegn mér með svo grófum hætti sem raun 
ber vitni að því að virðist í þeim tilgangi að hræða 
gegn kosningum og mótframboðum gegn sínum manni sem nú 
ráðgerir áhyggjulaust sjálfkjör í fjórða kjörtímabilið. 

Atburðarrásin hefur átt sér nokkurn aðdraganda. Lúmskt 
bros stjórnmálafræðingsins sem skilur betur en allir 
hvernig má spila á lýðræðið og illa upplýstan almúga 
blasir nú við mér í hvert sinn sem keypt er í matinn eða 
bensín á bílinn. Frábært flug forsetans, en ég get ekki 
neitað því hvað þetta minnir á ferð mína til Baghdad um 
árið og glansmyndir þess forseta sem einnig taldi 
kosningar óþarfar.